Prowadząc działalność gospodarczą i rozliczając się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych lub liniowo, przedsiębiorca ma prawo pomniejszyć uzyskany przychód o koszty jego uzyskania. To z kolei wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 22 ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów określa się wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub mające zachować i zabezpieczyć źródło dochodu. Powinny zostać odpowiednio udokumentowane za pomocą faktur i rachunków otrzymanych przez podmiot od innego przedsiębiorstwa.
Aby koszty podatkowe można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, powinny być udokumentowane i bezzwrotne, a także poniesione przez podatnika. Co więcej, nie mogą znajdować się na liście wydatków, które nie podlegają odliczeniu od podatku, lecz powstają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zostały poniesione w celu uzyskania, zabezpieczenia lub zachowania przychodu. Przykładami kosztów uzyskania przychodu są:
Do grupy kosztów uzyskania przychodu nie można jednak zaliczyć: odsetek z nieterminowej spłaty zobowiązań, wydatków prywatnych, amortyzacji kosztów trwałych, kar i grzywien, a także odpisów amortyzacyjnych dla samochodów osobowych przekraczających wartość 150 000 zł.
Dlaczego dokładne wyliczenie kosztów uzyskania przychodu jest tak ważne? Ponieważ przychody pomniejszone o koszty oznaczają dochód z działalności, a to właśnie od tej wartości liczony jest podatek dochodowych. Obliczenia mogą być wykonane kwartalnie lub co miesiąc. Należy zsumować wydatki realnie poniesione na towary lub usługi, które nabywane są w celu prowadzenia i rozwijania przedsiębiorstwa. Wyliczenia można wykonać samodzielnie lub skorzystać z usług profesjonalnego biura księgowego, które nie dopuści do niewłaściwego zaksięgowania kosztów lub błędnego obliczenia kwoty podatku.