Aktualności

Osoby pragnące oszczędzać na własną emeryturę mają do dyspozycji kilka opcji, a jedną z nich są tzw. Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK). W uproszczeniu polega to na tym, że każda organizacja zatrudniająca pracowników musi wybrać jedną instytucję finansową, której powierzy zarządzanie PPK. Nowa ustawa obowiązuje od 2019 roku, a proces dołączania firm do systemu zakończył się dopiero w 2021 roku.

Czym jest PPK?

Skrót PPK odnosi się do Pracowniczych Planów Kapitałowych, które zostały wprowadzone w celu przeciwdziałania niskim emeryturom w przyszłości. Program ten jest zaprojektowany jako system umożliwiający łatwe, wygodne i długoterminowe oszczędzanie. W proces oszczędzania w ramach PPK zaangażowane są trzy strony: pracownik, pracodawca oraz państwo.

Rząd podkreśla, że PPK pozwala pracownikom na zgromadzenie znacznych środków finansowych, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wysokości ich przyszłych emerytur. Program ten jest regulowany przez specjalną ustawę, która została uchwalona 4 października 2018 roku. Pierwsze firmy przystąpiły do PPK 1 lipca 2019 roku, natomiast ostatnie przedsiębiorstwa rozpoczęły uczestnictwo 1 stycznia 2021 roku.

Czy PPK jest obowiązkowe?

Zgodnie z ustawą o PPK każdy pracodawca zatrudniający przynajmniej jedną osobę podlegającą ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu jest zobowiązany do stworzenia PPK dla swoich pracowników. Do jego obowiązków należy wybór odpowiedniej instytucji finansowej, w której uczestnicy PPK będą mogli założyć indywidualne rachunki. Pracodawca ma do wyboru:

• fundusze inwestycyjne zarządzane przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych,
• fundusze emerytalne zarządzane przez powszechne towarzystwa emerytalne lub pracownicze towarzystwa emerytalne,
• zakłady ubezpieczeń.

Osoby w wieku od 18 do 55 lat są automatycznie zapisywane do programu, jednak ich uczestnictwo nie jest obowiązkowe. Ustawa podkreśla, że PPK jest dobrowolne, co oznacza, że można zrezygnować z programu, składając odpowiedni wniosek do pracodawcy.

Pracodawca jest zobowiązany do dokonania tzw. wpłaty podstawowej w wysokości 1,5% wynagrodzenia brutto pracownika. Ponadto ma możliwość zwiększenia tej kwoty poprzez dobrowolną wpłatę dodatkową, która może wynosić maksymalnie 2,5% wynagrodzenia brutto. Z kolei pracownik jest zobowiązany do wniesienia na konto PPK kwoty stanowiącej 2% jego wynagrodzenia brutto. Dodatkowo może zdecydować się na dobrowolną wpłatę, której maksymalna wartość jest równa wpłacie podstawowej.